رابطه سرمایه اجتماعی با مشارکت در اداره امور شهر و حل مشکلات شهری شهر تهران

مقدمه و هدف پژوهش: پژوهش حاضر تحت عنوان رابطه سرمایه اجتماعی با مشارکت در اداره امور شهر و حل مشکلات شهری شهر تهران است. محقق در این پژوهش به دنبال پاسخ این پرسش است که سرمایه اجتماعی شهروندان مورد مطالعه تا چه میزان است و تا چه حد این سرمایه در کاهش یا افزایش مشارکت شهروندان در اداره امور شهر و حل مشکلات شهری نقش دارد. روش پژوهش: این پژوهش با استفاده از روش پیمایشی و ابزار پرسش نامه انجام شده و اطلاعات مورد نیاز با شیوه نمونه گیری تصادفی ساده و حجم نمونه 396 نفر جمع آوری شده و از نرم افزار spss برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش کلیه خانوارهای ساکن در سه محله (درب دوم، هفت چنار و یافت آباد جنوبی) واقع در سه منطقه تهران می باشد، نمونه آماری نیز افراد بالای 15 سال در نظر گرفته شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها نشان می دهد که رابطه معناداری میان سرمایه اجتماعی شهروندان و مشارکت شهروندان در اداره شهری و حل مشکلات شهری وجود دارد. برای توصیف داده ها از روش های معمول در آمار توصیفی نظیر تهیه جدول فراوانی، محاسبه شاخص های آماری و رسم نمودارهای ستونی و همچنین از روش های آمار استنباطی مانند آزمون t-استیودنت یک نمونه ای برای آزمون میانگین متغیر، آزمون ضریب همبستگی برای بررسی وجود رابطه بین متغیرها، آزمون فریدمن برای رتبه بندی مؤلفه ها و آزمون تحلیل واریانس یک طرفه برای برابری میانگین ها استفاده شد. نتیجه گیری: نتایج حاصل از یافته های فرضیات فرعی با متغیر وابسته حاکی از آن است که میان رعایت هنجارهای اجتماعی و مشارکت شهروندان و برابر نبودن سرمایه اجتماعی محلات رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد، اما میان متغیرهای اعتماد اجتماعی و مشارکت شهروندان و سرمایه اجتماعی و مشارکت در مدیریت و تصمیم گیری شهری رابطه وجود ندارد، همچنین از میان متغیرهای زمینه ای سن، تحصیلات، درآمد و تعلق محله با سرمایه اجتماعی رابطه مستقیم و مثبت وجود دارد.